OLDU BİTTİ!

 

Paylaştık,

Püskürdük,

Zehrimizi kustuk,

Çemkirdik,

Söylendik,

….

Oldu bitti!

 

Gerçekten de oldu mu? Bitti mi?

Görevimizi yaptık mı?

Vicdanımız rahat mı?

Bir gün mü? Üç gün mü paylaştık?

 

Gerçekleri anlatmayı sosyal hesaplarımızda bir iki güne sığdırınca pir-u pak mı oldu kalplerimiz? Bunu yapınca gece başımızı yastığa koyduğumuzda huzura erdik mi?

 

İki yavruya karşı hissettiğimiz yetişkin sorumluluğumuzu beyinlerimizde, fikirlerimizde kemale erdirmiş olduk mu?

 

Bir ya da iki gün yaptığımız paylaşımlarla o ve onlar gibi mağdur olan çocukların geleceklerini el birliğince kurtardık mı?

 

Ömür boyu üzerlerinde taşıyacakları travmayı atlatmalarına bu yolla  yardımcı olduk mu?

 

Ya acıyan bedenleri!

 

Kabul edilemez bu durumu bir veya iki gün paylaşarak acıyan bedenlerine şefkatle mi dokunmuş olduk?

 

Yoksa bütün bunları bir yana bırakıp bu evlatların “çok şükür ki!” resim yapabilme kabiliyetleri var diye mutlu mu olduk?

 

Öyle ya, henüz kendilerini tam olarak ifade etme yetenekleri bile henüz gelişmemiş olan iki çocuk değil miydi yaşadıkları travmayı resim çizerek anlatmaya çalışan?

 

Daha önce o ve onlar gibi mağdur edilen çocuklarda bir faydası oldu mu üç beş sosyal medya paylaşımının, haykırışlarımızın da bu çocuklar için bir yararını görelim!

 

Sizce, bu yüzyılda bunları yaşadığımız, küçük bedenlere yaşattığımız ve onları koruyamadığımız  için yerin dibine geçmeyi hak etmedik mi?

 

İnsanlığımızdan hâlâ utanmadık mı?

 

Yoksa…

 

Her şeyde olduğu gibi; bana dokunmayan yılan bin yıl mı yaşasın?

 

Hangisi sizsiniz?

Hangisi benim?

 

Sizi bilmem ama ben insanlığımdan utandım! “Yer yarılsa da içine girsem” dedim!

Bu devirde yaşamaktan bir kez daha korktum. Üstelik bir yetişkin olarak korktum.

 

Ama utanması gerekenler utanmadı!

Düşünmesi gerekenler düşünmedi!

Üzülmesi gerekenler üzülmedi!

Yapılması gerekenler yapılmadı!

 

Utanın… Düşünün…Üzülün ve hatta yapılması gereken her ne varsa “insanlık adına” bir an önce yapın.

 

Kokuşmuş vicdanlarınıza derhal bir ayar çekin!

 

Esen kalın.