EVSİZ DOSTSUZ KIŞ ORTASINDA SOKAKTA YAŞAYANLAR VE ŞİİR’İM
Sokakta yaşayan bazen çıplak ayakları, soğukta beton üstünde yata yata bitik ciğerler, ağrı içinde olan böbrekler, kanı yürümez tıkanmış damarlar, yaralar içinde irinli iyileşmeyen, yaralar bir başına sokaklarda yaşarlar. Vücutlarda birçok hastalıklar, uyurken, yürürken, size verilmiş bir yemeği yerken, bazen geçmiş hayatlarını düşünürler.
Acaba bir gün yeniden bir evim olacak-mı düşünürler. Ya da kim olduğunuzu, neden böyle bir hayat yaşadığını, neden bu hale düştüğünü halini anlık nelerin olacağı bilmezken, bakarsın bir deli tarafından, bir kötü tarafından, başka bir başka sokakta yaşayan tarafından dövülerek öldürülebilir kaygısı olsa da yine de sokaklarda yaşarlar .
Sokak yaşamı bir battaniye bile olsa, sadece bir yastığı, ya da kalın bir kartonunuz, bir şişe suyunuz, veya bağımlı olduğunuz madde, bir lokma ekmekle yemek ol masada yine de sizden daha yoksul biri tarafından hedef seçilebilir soyulabilirsiniz. Uyurken, baygınken, şuursuzken, sesinizi kimselere duyuramadan. Başınıza gelenlerin hesabını kimselerden soramadan. Bir köşede kötü muameleye uğrayabilirler.
Sokakta yaşam eğer çöpleri karıştıracak gücünüz varsa, size yiyecek verecek herhangi biri karşınıza çıkmadıysa. Birilerinden yemek isteyecek ya da dilenecek gücünüz kalmadıysa. İnsanlara yaklaşacak cesaretiniz kırıldıysa. Açlıktan ya da susuzluktan ölebilirsiniz veya ebedi uykuya dalarak bir daha uyanamazsınız. Sokakta yaşam devlet ve toplumun çoğunluk kesiminden unutularak fark edilmeyenler olması sığındığı bir köşede soğuktan donarak ölebilirler.
Sokakta yaşamak dayana bildiği kadar yaşar ve başınıza her şey ama her şey gelebilir. Toplum gözünde bir hayalet gibi görünürler yanlarından görmeden geçip giderler. Varlıkları olmamış gibi gerçek değilmiş görürler. Devlet, bir suç işlemediğiniz sürece sizinle ilgilenmez, kale alınmazsınız, umursanmazsınız. Çöpte yemek aramanız ya da ıslak kaldırımlarda kartonlar üzerinde uyumanız. Çocuk, kadın, yaşlı ya da sakat olmanız, bağırsan çağırsan da bir köşede ağlasan da kimsenin dikkatinde olamazsınız.
Sokakta kışın öldürücü soğuklarında dükkânların havalandırma borularının sıcağına sığınmaları, virane yerlerde ateş yakarak ısınmaları hatta bazen o yerlerde yangınların çıktığında hiçbir şey değiştirmez, yine ıssız sokaklardasınız. Kendi tercihiyle bu sokaklarda değiller sebepler delirterek, hastalananlar, işsiz kaldıkları, çevreleri tarafından dışlandıkları, madde bağımlısı oldukları, yoksullaştıkları, topluma ayak uyduramadıkları, farklı oldukları, tutunamadıkları, tutunacak bir dal bulamadıkları için sokaklarda olanalar. Bakarsın bir camı avlusunda, bir çatı altında uyurken, kendilerini sokakta bulurlar. Ve geri dönüşü olmayan bir yolda önce kendisini sonra canını kaybeden sokaklarda onca insanlar sokaklarda ölürler.
Sokaklarda yaşayanlar için sistem onları ne kadar yok sayarsa saysın, varlar. Siyasetçiler seçim zamanı sokaklarda kimlikli yaşayanlar için kısa zaman içinde oy uğruna varlıklarından geçicide olsa haber dar olurlar ve sonra unutulur giderler. Sadece birkaç hayırseverin insafına bağlı varlıklarıyla, sokaktaki hayata dayanabildikleri kadar yaşama tutulurlar. Sonra bir gün açlıktan ya da donarak ölmekte ya da öldürülürler. İsimsiz mezarlara defin edilerek tıpkı, İstanbul Kadı Köyde donarak haberi alınan ve ölen sokak insanı gibi bu korkunç dünyada; İnsan gibi yaşamayı öğrenmeden, kimliği belirsiz bir şekilde sokağa düşen insanları düşünerek tedbir ve devletin bireyine güven içinde sahip çıkması evsiz, dostsuz ve kış ortasında ölmeden güven içinde yaşamaları verimli birey olmalarında devlet baba olmalı tarif ederler.
VAY HALİNE İNKAR EDENİN
Dilediğinde rahmet kapılarını açar
Vay haline bunu anlamayanların;
Bu dünyaya sevgisini verir
Vay haline gören anlayamayanların!
*
Bakın gökte olan gündüzüne
Birde görün o gecesine
İnsana verilen akıl niye
Vay haline nimetini anlamayanların!
*
Yiyin için şükür bilin
Sığın rabbine kulluk edin
Gecede örtünün gündüzde çalışın
Vay haline inkâr edenlerin!
*
Yaratıldık bir damla sudan
Ölçü tam oldu karargâhından
Dokuz ay bekler bedeninden
Vay haline bunu göremeyenlerin!
*
Yeryüzü senin geçici sığınağın
Akıl sende varlığına bakarsın
Kulum dedi kulluğunu yaparsın
Vay haline bunu anlamayanın!
*
O gökyüzü açıldığı vakit
O yeryüzü düzlendiği vakit
O mahşeri kurulduğu vakit
Vay haline inkâr edenlerin!
Y.T:13.09.2019