***  İNSAN ***

Kainatın en şerefli ve faziletli varlığı insan iki şeyden yaratılmıştır. Bir ruh tarafı bir de beden tarafı. Ruh asıldır, beden ona tabidir.ruh gidince bedendeki bütün sermayeyi, görmeyi, işitmeyi, koklamayı, konuşmayı alıp gider. Yani ruh gidince beden elektriği kesilmiş robot gibi kalır.

O zaman bedenimizdeki görme, işitme, tutma kuvveti nereden geliyor ? Aslımız olan ruhumuzdan. Ruh da Mevlanın (cc) sıfatlarından geliyor.  İnsanın aslı ruhdur. Ruh hakkında çok bir bilgiye sahip değiliz. Bedenimizin kilosunu, boyunu, kaç beden elbise giydiğini söyleyebiliriz ama ruhumuz hakkında bu kadar çok konuşamayız. Sadece ruhumuzun varlığını bedenimizden hissederiz.

Ruh asıldır. Mesela ; bir insanın bedeni delik deşik olsaama nabzı çalışsa bu adamı gömmek katilliktir.çünkü asıl olan ruh duruyor da ondan. Ama beden sapa sağlam olsa ruh çıksa bu adamı gömeriz.çünkü asıl olan ruh yoktur.  Ruh insandan iki türlü ayrılır.

• Uyuyunca ruh gider,

Adam 30 cm yatakta yatarken bir kalkıyor kan ter içinde. Korkmuş “beni aslan kovaladı” diyor. Halbuki beden yatakta kovalanan ruh ama beden ile ilişkisi de var. Uyurken ruhu bizzat Mevla (c.c.) aldığı için acı hissetmiyor. Neden ? Kullarına acıdığı için.

• Ölünce de ruh ayrılıyor ;

Ölürken kulun ruhunu melekler alır ve ameline göre muamele olunur. Ama imanı ve amelleri sağlam bir müslüman ruhunu tereyağından kıl çeker gibi rahat bir şekilde teslim eder. Bunun Kur’anı Kerim ‘deki misali Yusuf (a.s.) kıssasındadır.

Yusuf (a.s.) gören kadınlar ellerini kestiler Yusuf (a.s.) güzelliğinden dolayı ama acı hissetmediler. Ya cennette gideceği yeri gören ruhunu teslim ederken acı hisseder mi?

Bedenin cüzleri hava, su, toprak, ateştir. Beden gıdasını bunlardan alıyor. Taha suresi 55. Ayette ;

“sizi topraktan yarattık, tekrar o toprağa iade edeceğiz”

Ruh ise neden yaratıldı?

“Ruhun maddesi arşın nurundandır. Topraktan yaratılan beden vatanındadır. Ruh ise garibdir. Çünkü vatanından uzakadır. Öyleyse vatanından uzak, mahzun ve garib olan ruha merhamet et”

Ruh arş üstünden geldi. Ruhun gıdasıda geldiği yerdendir. İşte Kur’an da Levh-i Mahfuzdan geldi. Kur’anın kendi de gıda O’nun buyurdukları da gıda. Namaz, oruç, zekat, zikir  v.s. hepsi ruhun gıdasıdır.

Din-i Mübin-i İslam mükemmel bir dindir. Hem ruha tealluk eden işler vadır hem de bedenimize tealluk eden işler vardır.

“Muhakkak iman edip ameli salih işleyenler” Beyyine-7

İmanın altı tane şartı ruha tealluk eder. Allah’a iman, meleklere iman, kitaplara iman, peygamberlere iman, ahiret gününe iman. Öldükten sonra dirilmeye iman. Bunlar ruha tealluk eden işlerdir. Beden ile alakalı Bir şey yoktur bunlarda.

İslamın beş şartı olan amel ise bedene-kalıba tealluk eden işlerdir. Kelime-i şahadet getirmek, namaz kılmak, oruç tutmak, hacca gitmek, zekat vermek, hepsi beden ile yapılan işlerdir.

Kelime-i şahadet kalpteki imanın kalıba yansımasıdır. Yani depodaki mazotun ibrede gözükmesi gibi. Kalıpda şekil olsa, kalpte iman olmasa münafıklık olur.

Beden 3 gün gıdasını almasa komaya girer. Doktora götürürler. Aynen beden gibi ruhun da gıdasıverilmeye verilmeye komaya girer  ama “bana gıda verin” diyemez. Onu da manevi doktorlara götürmak lazımdır. Ruhun manevi doktoru onu serumla, iğneyle yavaş yavaş ayağa kaldıracak. Mesela hergün sabah namazına kalkan insan bir sefer kalkmasa kalp sıkılır, daralır. Ne oldu ruh sabah namazı gıdasını alamadı da ondan.

Rabbim (c.c.) bedenimizin gıdasını düşündüğümüz gibi ruhumuzun da gıdasını düşünüp verenlerden eylesin (amin)

Selam ve dua ile… Fi emanillah (Allah’a emanet)…