ÇETELE

Çınar ağacı misali devrildi 2022.

Pek çoğunuzun “nihayet!” dediğini duyar gibiyim.

2022 sanki pek yaranamadı gibi bizlere! “Geçen yıl şunlar oldu, bak bu da oldu, şu şöyle yaptı, bu bunu dedi, şu şunu etti…”laflarına gitmek gibi bir niyetim yok.Hele hele dünyadan ve ülkeden yıla dair olanı biteni masaya yatırıp da uzun uzadıya laf kalabalığı yapmaya hiç niyetim yok.

Hatta bazen bu konuda neredeyse “dünya yansa eski hasır umrumda değil” diyecek bir tutum içindeyim. İşte tam da bu anlardan birinde eski yıla dair kendimle ilgili, hayatımla ilgili çetele tutmanın peşine düştüm!

Elbette geçen yılın bana neler kattığını, neler kazandırdığını veya benden neleri çaldığını burada detayları ile yazmak düşüncesinde değilim. Ancak 2022 yılının hayatımdaki başrol oyuncusunu yazmakta bir beis görmüyorum.

O oyuncunun adı “yorgunluk”.Tek kelime ile “yorgunluk”…Geçmiş yılın sonuna erdiğimizde hayatımın baş köşesine oturan en büyük his yorgunluk hissiydi. Hani bazen sanki 3 gün deliksiz uyusanız ancak üzerinizden atacağınız bir yorgunluktu benimkisi.

Koşturmacalar, seyahatler ve iş iş iş…Hepsinin toplamında oluşan kocaman bir yorgunluk hissi.

“Kimse bana dokunmasa da, aman telefonlarım çalmasa da şöyle derin derin kafa dinlesem, kendimi dinlesem…Ve aynı sessizlik içinde 3 gün boyunca nefessiz uyusam” düşünceleri eskiyen senenin sonunda dilimden dökülen cümleler oldu.

Sizi bilmem ama bendeniz bu duygularla 2023′ te bunların acısını çıkarmak niyetiyle daha çok tatil yapıp daha az koşturmaca içinde olacağım bir yıl planladım yeni sene için.

Ha, uygulayabilir miyim işte onu bilemiyorum! Fakat giren sene için hedefimin, amacımın,niyetimin bu olduğunu biliyorum.

2023′ ün herkese hedeflediklerini getirmesi dileğimle.

Esen kalın.