İşçi Bayramının Ardından

Geçmiş yıllarda 1 Mayıslar işçi bayramları gibi değil, ülke çapında yaşanan gerginlik günleri gibiydi. 1960 lı ve 1970 li yıllarda sendikaların üretim alanında sosyal yaşamda ve ülke yönetiminde çok önemli katkıları ve ağırlıkları vardı.

Bu sendikaların en büyüğü Türk İş sendikasıydı.

Ama Türk İş sendikası bu büyük gücünü siyasi hayata yeteri kadar yansıtamamıştı.

Benim de bir süre üyesi olduğum Petrol İş  ise kimya sanayi bazlıydı.

Hükümete karşı mesafeli davransa da devlet teşkilatı ile hep aynı çizgiyi koruyordu.

DİSK sendikası ise her konuda yönetimlere karşıydı, İdeolojik yapısı kurulış amacının hep önündeydi. 1960 lı ve 1970 li yılların sendikaları arasında Hak İş ve Memur Sen gibi hep hükümet yanlısı gibi davranan sarı sendika örnekleri yoktu.

1960 lı ve 1970 li yılların sendikalarının en önemli kusuru yaygın grevlere olan tutkunluklarıydı. Aslında çok yaygın ve uzun grev yapmak ülkenin üretim kaybı demekti.

Bir özellikleri de ücret sendikacılığına olan tutkunlukları idi.

Aslında önemli olan yüksek ücret pazarlığı değik işçinin iş güvenliğinin sağlama alınmasıydı.

Pandemi  döneminde iş güvenliğinin ne kadar önemli olduğunu daha iyi anladık.

Neredeyse 70 yılından beri sendikal bir iş hayatı yaşıyoruz.

Ama hala iş güvenliği ve kıdem tazminatı gibi konuları sağlama bağlayamadık.

Asgari ücret toplantılarında hala işçi kanadı ile işveren kanadını uzlaştıran bir karar alamadık.

Aslında sendikacılık yapmak emekçinin hakkı için çalışmak en kutsal görevdir.

Ama ideolojik saplantılardan ve sloganlardan uzak durmak gerekir.

Günün Sözü

Suçu bağışlayan asildir

Ancak özür dileyen daha asildir

Daudet