Yaprak dökümü!

 

Tüm dünya olarak istemsiz, zorunlu bir dönüşümün eşiğindeyiz.

Biyolojik istilanın zorbalığında yaprak dökümü yaşıyor insanoğlu! Göremediğimiz, henüz aslını feslini bilmediğimiz düşmanımız usul usul bir devri kapattırıyor bizlere.

Bu durumdan ders çıkarmalı mıyız ya da hangi dersleri çıkarmalıyız? diye sormadan etmemeli insanoğlu.

Çünkü ben almamız gereken bir değil, onlarca ders olduğunu düşünüyorum süre gelen şu günlerde.

Bu tarihsel dönüşümün kapı aralığında insanlık adına ve insanoğlu olarak aslında ne kadar aciz ve çaresiz olduğumuzu hatırlatan büyük bir sınav veriyoruz.

Muhtemelen bu yıkım bittiğinde geriye kalanlar, birbirine daha büyük bir samimiyetle sarılacaklar, sarılmalılar!

Bilimin tüm hurafelerden çok daha üstün olması gerektiği sonucu çıkarılacak,  çıkarılmalı!

Kibri, egosu, hırsı ve aç gözlülüğü  tavan yapmış olan varlıklar olarak burnumuz kırılacak, kırılmalı!

Ayrımcılık, üstünlük savaşı, zengin-fakir edebiyatı bitecek, bitmeli! ( ki bunun biteceğine inanmıyorum. Zira tam aksine, bu yıkıcı dönemin sonuna gelindiğinde muhtemelen pek çok eski zengin yerini, yeni zenginlerin yer aldığı bir sıralamaya bırakacaktır!).

Uluslar ve onları yönetenler savaşçıl değil barışçıl olmayı ve aslında dünya denen derin kasede bir bütün olarak piştiğimizi öğrenecekler, öğrenmeliler!

Sözün özü; birlik olarak, kimsenin kimseden üstünlüğünün olmadığı bilinciyle yaşamayı öğrenmek zorundayız, er ya da geç.

Hem Hz.Mevlâna da dememiş mi; “kar taneleri ne güzel anlatıyor birbirine zarar vermeden de yol almanın mümkün olduğunu”.

Hiç bir varlık başka bir varlığa insanın insana verdiği zararı vermemiştir. Şimdi ise, bireysel bencilliklerimizin bedelini toplumsal bencilliklerle ödüyoruz.

Öyle ya da böyle bu günler geçecek. Yaratıldığımız alemde var olan hiç birşey kalıcı değildir. Geçip gitmeye, bitip yok olmaya mahkûmdur. Sevinçlerimiz, mutluluklarımız, acılarımız, hüzünlerimiz vakti geldiğinde nasıl bitiyorsa, toplumları etkisi altına alan savaşcı virüs de miadı dolduğunda son bulacak.

Önemli olan, bu sürecin sonundaki yapılanmada her birimizin ve her toplumun nasıl bir duruş sergileyeceği.

Kazanımlarımızın mı yoksa kayıplarımızın mı üstün geleceği…

Adil olmayan, tek taraflı bu sınav bittiğinde insanoğlunun sil baştan neleri, nasıl inşa edeceği önemli.

Hepimizin şapkasını önüne koyup bol bol düşünmesi gereken çok şey var!

İşte bu günler ve bu günlerin ardından gelecek olan günler vakit kaybetmeden bunu yapmamız gereken günlerdir.

Tüm bunlar olup biterken minik bir teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Bu teşekkür hepimiz adına olsun;

Her birimizin risk altında olduğu günlerden geçerken sanırım haber almanın önemini de bir kez daha anlamış bulunuyoruz. İmkanı olanlar evlerine kapanıp bu sürecin geçmesini beklerken, meslekleri itibarıyla can hıraş bir şekilde gece gündüz çalışarak, bizlere en doğru bilgilendirmeyi sunmak, her durumdan haberdar edebilmek için korkusuzca her ortama giren basın- yayın grubunda çalışan tüm emekçilere teşekkürler.

Siz var olduğunuz sürece haber alma özgürlüğümüz de var olacaktır.

 

“EVDE KAL TÜRKİYE” diyerek, haftaya yine burada sağlık içinde görüşmek dileğiyle.