Kadınlar Gününün Ardından

8 Mart tarihi sadece kadınlarımız için değil, çalışma hayatımız için de çok önemli bir gündür.

Kadınlar,8 Mart 1957 yılında, bir tekstil fabrikasında, sonu ölümlerle de sonuçlanan, bir grev başlatmıştı.

Tam 120 yıl sonra, Birleşmiş Milletler uyandı.

1977 yılında,8 Mart gününü, kadınlar günü ilan etti.

Aslında Birleşmiş Milletler Kararından sonra,43 yıl daha geçmesine rağmen, kadın haklarında hala istenilen sonuca, ulaşılamamıştır.

Kadınlarımızı, sadece kanunlarla ve kurallarla koruyamayız.

Bu konuda tek yol, vicdani yoldur.

Eğer kadınlarımızın birer sevgili, birer ana ve birer emanet olduğunu hatırlarsak, onları korumak için özel kanun çıkarmaya ya da, gerek kalmaz.

Vicdani hareket etmemiz halinde, onların özel güne ve pozitif ayrımcılığa ihtiyaçları yoktur.

Kadına yapılan şiddet ise, erkeğin gücünü değil, yetersizliğini gösterir.

İletişim sektöründe, turizm alanında ve bankacılılıkta kadınlarımızın sürekli üst kadrolara yükseldiğini, görüyoruz.

Kendini ifade etme konusunda da,  erkek kesimi geride bıraktılar.

Artık kadınlarımızın hakaret, şiddet ve cinayet haberleri ile  birlikte anılmasını istemiyoruz.

Ayrıca eğitim konusunda kadınlarımıza verilen hak ve fırsatların, yetersiz olduğunu görüyoruz.

Suudi Arabistan yönetimi, çok kısa bir süre önce kadınların otomobil, kullanmasına izin verdi.

Kadın hakları konusunda, bu kadar geride kalmış bir ülke , olamaz.

Kendini demokrat zanneden, pek çok ülkede  ise, kadınların seçme ve seçilme hakkı yoktur.

Centilmen davranış  ile kadın haklarına saygılı olmak, aynı şey değildir.

Magazin dünyasında, centilmen görüntü altında, kadınlara şiddet uygulanan pek çok kazma erkek, görüyoruz.

Kadınlarımıza görüntüde değil, özde saygı bekliyoruz.

Günün sözü:

Başkalarının yolundan yürüyenler

Ayak izi bırakmazlar.

“Braundon”