Batıda Ve Bizde Laiklik

Laiklik konusunda bizde olduğu gibi batı toplumunda da sıkıntılı dönemler yaşanmıştır.

Mesela 1177 yılında aforoz edilen bir kral Papa’nın önünde diz çöktürülerek af dilemek zorunda kalmıştı.

1535 yılında ise her türlü kitabın basımında “Kiliseler Birliğinden” izin almak gerekiyordu.

1572 yılında Fransa’da büyük bir katliam yaşanmıştı.

Binlerce protestodan öldürülmüştü.

Bu katliamdan sonra papa memnun kaldığını açıklamıştı.

Ve coşkulu törenler düzenlenmişti.

Bizde Sivas, Kahramanmaraş ve Başbağlar katliamlarını yaşamıştık.

Batı toplumu bu çatışma alanını önemli ölçüde halletti.

Öncelikle eğitime ağırlık verdi.

İnançla ilgili farklılıkları tartışmaktan korkmadı.

Kutsal değerleri acımasızca kutlamaktan kaçındı.

En önemlisi din ile siyaseti birbirinden ayırmayı becerdi.

Biz ise dinimizi her alanda kutlamaktan vazgeçmedik.

Kominizme karşı, silah olarak kullandık.

Bir dönem dinimizi gelişmemize engel gibi gördük.

Bir dönem nefret ve itibarsızlaştırma siyasetini denerdik.

Toplum bu proje tutmayınca yine “hassas laiklik” üzerinden siyaset yapmaya başladık.

Bir siyasi lider 54 ülkeye yerleşmiş bir islam dini var iken “Anadolu Müslümanlığı” tarzı bir islamiyetten bahsetmekten kaçınmadı.

Bir diğerimiz Cuma namazı çıkışlarında mikrofonların karşısında konuşma yapma alışkanlığından vazgeçmedi.

Siyasetçiler olarak projeleri konuşmak yerine dini figürleri kullanmaya devam edersek ortak akılda buluşamayız.

Günün Sözü:

Bilimsiz din kör, Dinsiz bilim ise, topaldır.

“Albert Einstain”