Cumhuriyet Bayramımızın Ardından

Cumhuriyetimizin 97.yılını hem resmi törenlerle, hemde akşam 19.23’de balkonlardan söylediğimiz İstiklal marşımız ile kutladık.

Bu sene gazete manşetlerinde sanayicilerin, sanatçıların, sporcuların ve bilim adamlarının cumhuriyet tariflerine de rastladık.

Ünlü sağlıkçı bir hocamız cumhuriyeti oksijene benzetmiş.

Bir sanatçımız bağımsızlık, bir diğeri her şeyimiz demiş.

Bir sanayicimiz özgürlük, bir diğeri umut demiş.

Bir hocamız eşit eğitim demiş, bir diğeri ise dirilişe benzetmiş.

Ünlü bir katılımcı cumhuriyeti güven olarak tarif ederken, bir diğeri nefese benzetmiş.

Aslında Cumhuriyetimizi derin bir biçimde analiz ettiğimizde bu tariflerin hepsinden bir parça görebiliriz.

Hatta çok daha fazlasına da rastlarız.

Devlet sistemini görürüz.

Devlet sisteminin betondan kuralları olan kurumları görürüz.

Sisteme yol veren kuralları görürüz.

Saltanat yönetiminin bittiğini milli iradenin iktidar olduğunu görürüz.

Tüm dünyada cumhuriyet yönetimlerinin kurulduğu dönemlerde demokrasi henüz yoktu.

Bir süre sonra cumhuriyet yaygınlaşmaya başladığında bizde bu değişimden nasibimizi aldık.

Arada bir askeri darbelerde demokratik cumhuriyetimize ara versekde, gün  geçtikçe cumhuriyetimizin önemini daha iyi anlıyoruz.

Bu gün henüz aşamadığımız  bir tek konu kaldı.

Osmanlı dönemi ile Cumhuriyet dönemini henüz barıştırmadık.

Osmanlı devleti bizim geçmişimizdir.

Rolünü iyi veya kötü oynadı ve tarihe mal oldu.

Cumhuriyet iradesi ise bizim umudumuzdur.

Ve geleceğimizdir.

Hepimiz geçmişimize sitem etmeden, geleceğe bakmalıyız.

Ve cumhuriyetimize sahip çıkmalıyız.

 

Günün sözü;

Sevgi birliğe,

Bencillik yalnızlığa götürür.

“Sheller”