…İmanı Muhafaza Etmek…

 

Biz müslümanların en büyük sermayesi imanımızdır. Bu dünyadaki en büyük nimet iman nimetidir. Tabiki de itibar son nefesedir yani son nefese kadar imanla yaşayıp, son nefesi de imanla vermek. Öyle ise imanımızı kuvvetlendiren ve imanımıza zarar veren şeyleri iyi bilmeliyiz ki son nefeste bu sermayeyi kayp etmeyelim.

İmanı ne kuvvetlendirir? Enfal Suresi 2. Ayet-i Kerime’de Yüce Rabbimiz (c.c.) ;

“Müminler ancak o kimselerdir ki, Allah anıldığı zaman kalpleri ürperir, kendilerine O’nun ayetleri okunduğunda bu onların imanlarını arttırır ve onlar yalnız Rablerine tevekkül ederler”

Ayetten de anlaşıldığı üzere Kur’an okumak, dinlemek, anlamak, amel etmek imanımızı kuvvetlendiriyor.

Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem;

“Muhakkak şu kalpler demirin paslandığı gibi paslanır.”

Sahabe Efendilerimiz “Ya Resulallah bu kalbin pasının cilası nedir?”

“Kur’an-ı Kerim’i okumak ve ölümü hatırlamaktır.” buyuruyor.

İmanı kuvvetlendiren diğer şeyi de yine peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz ;

“Lailahe illallah sözüyle imanlarınızı yenileyin, kuvvetlendirin” buyurarak haber veriyor.

Her Lailahe illallah dediğimizde imanımız güçleniyor, kuvvetleniyor. Ne kadar dersek o kadar kuvvetli olur, ne kadar demezsek o kadar zayıf olur.

Şimdi de imanımıza zarar veren şeylere bakalım ;

Üç şey kişiyi kafir yani imansız eder;

1-) İstihlal = Harama helal, helale haram diye inanmak.

Çünkü helal ve haramı Allah (c.c.) ve Resûlu (s.a.v.) koymuştur, bunları kimse değiştiremez. Demekki haram bir şeyi helal diye inanmak insanı dinsiz, imansız eder. Meselâ ; faiz haramdır. Helal kabul etsen ama hiç bulaşmasan da gitti imânın. Bundan sakınalım boğazımız bizi aldatmasın, aldanmayalım.

2-) İstihza = İslamda olan birşeyle alay etmek. Mesela bir kişi sakal ile alay etse kafir olur ama sakal bırakmasa kafir olmaz.

3-) İstihfaf = İslamın bir meselesini hafife almak. Mesela, “namaz o kadar büyük bir şey değil ki siz çok ince gidiyorsunuz” dese, namaz kıldığı halde kafir olur. Ama namazı kılmayıp inansa kafir olmaz.

Küfür üç kısımdır; Küfr-ü inadi, küfr-ü cehli, küfr-ü hükmi.

Küfr-ü İnadi = Dini ve imanı bildikleri halde inat edip inanmayan Eb-u cehil, firavun, Nemrut, Şeddet’in küfrü gibi;

Ebu Cehil ; Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz zamanında yaşamış Resulullah Efendimizi (s.a.v.), mucizeleri ve delilleri gördüğü halde iman etmeyen din düşmanıdır. Ebu Cehil asıl ismi değil lakâbıdır ki Peygamberimiz (s.a.v.) koymuştur. Ebu Cehil ; chaletin babası demektir. Efendimiz (s.a.v.) peygamber olarak gönderilmeden önce Ebu Cehilin lakâbı Ebul Hakem yani Hakimlerin babası idi. En derin çözülmeyen mevzuları o çözer ve onun hükmüne kimse itiraz etmezdi. Neden? Ebul Hakem böyle hüküm verdi diye. Sonra bu aklını, anlayışını, tecrübesini, bilgisini Kur’ana, vahye, Peygamberimize (s.a.v.) uydurmadığı için Ebu Cehil (cahillerin babası) olmuştur.

Küfr-ü Cehli = Kafir halk bu dinin hak olduğunu bilir. Ezan-ı Muhammedi okunur işitirler, ona “gel müslüman ol” dense “biz atamızdan dedelerimizden ve babalarımızdan böyle gördük, böyle gideriz” derler.

Küfr-ü Hükmi = Dine göre hürmet olunacak yerde tahkir (küçük görmek), tahkir edilecek yerde tazim ederse buna küfr-ü hükmi denir. Mesela, Allah-u Azimüşanın (c.c.) evliyasına, enbiyasına, ulemasına hürmet edecekken tahkir etmek, kafirlerin dindeki merasimlerini tahkir edecekken beğenmek, zünnarı kuşanmak gibi.

Rabbim cümle müslümanları muhafaza etsin. Kafirlere de iman etsin (amin)

Selam ve dua ile …

Fi emanillah (Allah’a emanet)…